De Zwarte Soldaat; 5e jaargang No. 22, 13 FEBRUARI 1945




HET SLAGVELD

(naar Rudolf Binding)

              Het wilde slagveld ligt in ’t koele maanlicht,
geborgen en verstild. Zijn pure gloed
vervaagt d’ellende, zuivert het bruine bloed
dat van zichzelf, in zaal’ge glans, ontdaan is.

En bataljons — in zilverpantsers — schrijden
zwijgend, verheven op den vijand aan;
colonnes, duister en stom gedreven, gaan
spookachtig voort, als door een doem geleiden.

De dooden slapen, zwijgend en gerust,
in hunne lange blanke lichtgewaden;
gewonden, ook verklaard, op late baren,
draagt men er weg, door matter glans gekust.

Dan breekt een kreet los, jammert in het licht
en klinkt als een bazuinstoot bij ’t gericht:
eenzaam, als een die niets en al verwacht,
jammert een paard den mensch na door den nacht.

             
Uit: “Nieuwe Verten” Henri Bruning



















aangemaakt: 05-12-2010 Copyright © 2011 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 24-12-2011