|
H E T W I N T E R T . . . Het wintert, ’t winterde altijd, — o huiveren: ook in mijn schoonsten zomer bleef dit doelloos dwalen, dit wachten, wáchten — waarop? — en zich naakter zuiveren... Nu zijn mijn schoonste droomen al zóó lang begraven... 47 |
|
|
|
|
| aangemaakt: 22-04-2008 |
Copyright © 2010 by R. Bruning en Th. Bruning
|
laatste aanpassing: 13-08-2011 |