|
TWEESPALT Dit durend weren van de ziel die als een rechteloze terzijde stond in ’t schoon geding der aarde met mijn hart, – Genode en gevreesde, zo meedogenloze, tot eendracht en begrijpen zijn wij nooit gekomen, steeds hebben wij elkaar vereenzaamd en verbitterd en verward – gij mij, met uw onmenselijke dromen, ik u, met mijn zo aardse, onverdelgbre smart. |
26
