lijst van werken
vorige bladzijde



vorige bladzijde aan dézen man in de bres te zien springen der bedreigde aesthetica; hij zelf is de eerste om, scheppend, de aesthetica in de steek te laten), maar hoofdzakelijk om het artikel dat hij weldra schrijven zal! Om iets te verdedigen moet men iets hebben dat bedreigd wordt, een inzet, een aangerande overtuiging, doch van Duinkerken verkeert slechts in een onverwoestbare gezondheid. Hij is monter. Hij schrijft het artikel met zijn pen en met zijn hersens, maar de zaak zelf gaat vrijwel buiten hem om. Hij zou met evenveel plezier er tégen kunnen schrijven als er vóór! Er was een tijd, dat hij artikelen schreef over ,melaatse’ dichters en artikelen tegen Leopold. Hij kwam ervan terug (en hij had gelijk). Maar de menschen die dit werkje voortzetten, trekt hij bij de haartjes en bij de oortjes en prikt hij in het buikje, doch hij vergeet dat hij slechts piast met een vroeger ,ik’! Een ander, die een vroegere overtuiging prijsgeeft herroept ze als het oogenblik daar is, zonder meer. Het is volkomen verklaarbaar en aanvaardbaar dat Gijsen zijn van de Woestijne-requisitoire herriep, maar als van Duinkerken herroept, gaat hij sollen met de anderen (om slechts te lollen met zichzelf). En hij kán dat: omdat die vroegere houding al evenmin iets wezenlijks voor hem beteekend heeft als zijn tegenwoordige. Hij verlóór niets, Hij wil alleen een vergissing ongedaan maken en het oogenblik van die vergissing zoo snel mogelijk vergeten. De vergissing die het recht bezit van de waarheid heeft hij nimmer gekend. Alleen wat schaamte over iets dat later niet heelemaal ,verstandig’ bleek.
Die gezondheid en dat degelijk stel hersens hadden echter nog een derde nadeelig gevolg. volgende bladzijde

158



















volgende bladzijde
inhoudsopgave



aangemaakt: 23-04-2011 Copyright © 2013 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 31-01-2013