als doel, omdat het zonder die eenheid te gronde zou gaan; men leze het laatste hoofdstuk van zijn geschrift.
    (⁵) Het zeer wezenlijke van Christus was echter, dat Hij juist deze ,,wijsheid der wereld”, het verantwoorde geweld, kwam te niet doen, en te niet deed met de wijsheid van zijn liefde-leer, met die ongerijmde, voor de wijsheid en goedheid der wereld absurde liefde welke Paulus heeft omschreven. Opmerkelijk is voorts dat juist met die wijsheid der wereld Christus’ kruisdood verdedigd en verantwoord werd: ,,En bedenkt ge niet, hoe het in uw belang is, dat één mens sterve voor het volk en niet het gehele volk te gronde ga?” (Joan. XI, 50). En al niet minder opmerkelijk is vervolgens, dat Christus deze wijsheid der wereld slechts met Zijn wijsheid (de volstrekte liefde, welke ook de gevolgen zijn!) beantwoordde, d.w.z. beantwoordde met de uitdrukkelijke, vóór zijn dood reeds geformuleerde weigering, overeenkomstig de wijsheid en goedheid der wereld van repliek te dienen noch van Petrus’ zwaard, noch van de machten der engelen welke Hem ten dienste stonden, wenste Hij gebruik te maken. Hij die de liefde kwam leren, kon slechts volstrekte liefde zijn en blijven – blijven tot de dood aan het kruis.
    (⁶) vgl.: Dr K. J. Kraan: Een christelijke confrontatie met Marx, Lenin en Stalin. Uitg. J. H. Kok, N.V., Kampen.

956