|
Altijd dit kleine water, dit ondiepe, en van zijn klare schijn bevangen zijn; altijd, waar heemlen hemeldiepten schiepen, in een smal lichtgebied gevangen zijn. Altijd dit eenzaam tusschen hemelen bewegen in deze kleine ruimte (in dit diep vergeten) – waarvan zij nauw de helderheid, en nooit de spiegeling, en nooit het spelend zweven boven heemlen weten. 33 |
