|
ons=zèlve niet schuldig te wanen aan ’t leed dat in òns |
|
[leven kerfde? |
|
Als Gij ons dwìngt te sterven, willen wij dan niet sterven en hebben wij daarom lief . . . uit hoogmoed, Gòd? Wenden wij tot die lijden ons opstandig — zoals de joden onder uw kruishout bij elkander schoolden ieder hun schuldbesef te doden aan de aanwezigheid |
|
[van die hetzelfden waren? |
|
Is zó, is zó de liefde tussen mens en mens hoogmoed opstand tegen U? moet héél de mens dan stèrven, vóór dat hij zuiver lief kan hebben? God! is het zó? 39
|
