lijst van werken
vorige bladzijde



-5-

volgende bladzijde weliswaar, een beschamende, desnoods diep-ontluisterde, maar nochtans: een voorafbeelding; en ook het geduldig aanvaarden dáárvan kan opgetooid worden tot "deelname aan het kruis van Christus" en "getroost" worden met de verwachting, "de hoop" dat eenmaal, als Gods uur gekomen is, alles anders zal worden. 4) Ook de eschatologische verwachting heeft ertoe bijgedragen onze persoonlijke verantwoordelijkheid voor het hier en nu te ondermijnen en gerust te stellen. Jezus zelf echter heeft over deze eschatologische vertroosting of het kruis der voorafbeelding nooit gesproken. Zijn "troost" en kruis waren concreter. Allereerst en heel zijn openbaar leven lang, heeft Jezus gesproken over een nieuwe aarde die hier en nu door of in de zijnen verwezenlijkt zou worden, die niet enkel ondanks de blijvende onvermijdelijke menselijke onvolmaaktheid, maar ook in haar menselijke onvolmaaktheid reëel op aarde aanwezig zou zijn. De zin en het zingevende ervan was niet dat zij een voorafbeelding is van (of eenmaal haar voltooiing zou vinden in) de heerlijkheid van de eindtijd. Zij heeft haar zin in zichzelf; zij heeft haar eigen roeping en opdracht, haar eigen glans en heerlijkheid en, hoe onvervuld en altijd onvoltooid, haar eigen volheid en vervulling, haar eigen vrede, trouw, ontrouw en onrust, en haar eigen, op geen God of duivel af te wentelen, verantwoordelijkheid. Jezus heeft, op een geheel bijzondere wijze, de aarde aan de mens teruggegeven en daarmee de mens aan zijn verantwoordelijkheid. Zijn nieuwe aarde – het Godsrijk, zoals Hij haar noemde 5) – ontstaat niet onder ons, is niet reëel op aarde aanwezig in de genade of door haar, maar eerst door ons antwoord op de genade, ols antwoord op zijn woord, dat geen "uitnodiging" is, maar de ontvouwing van een nieuwe opdracht, dit is de nieuwe weg, de andere 'strategie', een nieuwe strijdbaarheid.

    31. Gij moet en nieuw land ontginnen, en niet langer tussen dorens zaaien" (Jer. 4,32 ). Jezus' heilswil met de mens bestond hierin, dat Hij met de zijnen een nieuwe wereld wilde opbouwen binnen de oude, een nieuwe, alternatieve wereld waarin alle verhoudingen, die van de mens tot God en van God tot de mens en die van de mensen onderling fundamenteel gewijzigd zouden zijn en in een fundamenteel andere praxis zouden resulteren, een nieuwe wereld waar elke vorm van haat, hebzucht, eerzucht, machtswil, van vernederen en uitbuiten van de evenmens tot het principieel verbodene behoren, als destructieve tegenkrachten en als vijanden van het rijk dat men wil opbouwen en als vijanden van de mens govonnisd staan.
    Jezus' heilswil was niet de oude wereld binnen haar mogelijkheden geleidelijk te vernieuwen ("zaaien tussen dorens"; nieuwe lappen zetten op een oud kleed), maar met de zijnen van meetaf als een andere, nieuwe wereld op aarde aanwezig te zijn, – en zich als deze nieuwe LEEFwereld, deze nieuwe levenspraxis uit te breiden. Met de zijnen volgende bladzijde


4) We moeten echter niet menen dat we begerig uitzien naar de heerlijkheid van de eindtijd (of naar de zegepraal van de hemel) als we niet eens verlangen of verlangend uitzien naar de vervuldheid die God hier en nu voor ons bestemd heeft. Het is een ondergeschoven verlangen. Praten met de woorden van een ander. Vroom Gerede- Gefraseer in en ledig. Hoogstens de uiting van een onbestemd verlangen van de vermoeiende, uitzichtloze beroerdigheden van het menselijk bestaan voorgoed af te zijn. Niet een verlangen naar iets, maar een verlangen wèg van iets. Het werkelijke verlangen naar (i.c. Gods heerlijkheid) wordt geboren uit een vervuldheid, uit de existentiële ervaring van God als "de bronaer van alle goeds", uit het verlangen Hem niet meer te zien in de donkere spiegel van zijn heerlijke werken, maar "van aanschijn tot aanschijn". Meer dan met een gemis heeft het te maken met de ervaring "met genade op genade overladen" te zijn.
5) Het Godsrijk dat Jezus tijdens zijn leven op aarde predikte, kan toch voor de mens door niets anders bestaan dan door de trouw aan Góds woord.















volgende bladzijde
inhoudsopgave



aangemaakt: 24-02-2010 Copyright © 2014 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 06-10-2014